Na zakończenie roku chciałbym się z Wami podzielić listą moich ulubionych singli. Wybór nie był prosty, bo wiele tegorocznych piosenek przypadło mi do gustu.
W zestawieniu przygotowanym przez Wojtka Sawickiego, aka DJ-a Carpigianiego, znajdziecie nie tylko oczywiste wybory i popularnych artystów. Oprócz Tylera, the Creatora czy Ariany Grande będziecie mieli okazję odsłuchać super przyjemne single Sweet Josepha czy Caroline Polachek. Nie przedłużając, wsiadajcie z nami na ten szalony wózek i zostawmy 2019 daleko za nami!
Szukasz koncertowej alternatywy? W Going. znajdziesz ją bez problemu!
Sweet Joseph – Corner Store
Słodki Józefie, co żeś Ty uczynił? Gdzie żeś Ty się przez te wszystkie lata uchował ze swoim wielkim talentem do rozpieprzania wzdłuż i i wszerz popowej formuły, intuicyjnego łączenia prog-synth-jazzu (Ryan Power, Kenny Gilmore, Thundercat, Louis Cole) z bubblegumem, chwillwave’em, pogiętą arielowszczyzną? Czy Ty nie jesteś przypadkiem synem Paddy’ego McAloona z nieprawego łoża, jego inkarnacją z innego wymiaru? Nowym 12 Rods? Cudownym dzieckiem, sophisti-poperem z końca Internetu? Pełno pytań, jedna odpowiedź – singiel roku.
Róisín Murphy – Incapable
Disco-funkowe “Incapable” to klasyczna, oldskulowa Róisín, która z lubością patrzy wstecz, wracając do czasów świetności Moloko. Ten bangierek to 8 minut powoli dawkowanej przyjemności.
Thom Yorke – Dawn Chorus
Przeszywające, uroczyste “Dawn Chorus” to post-apokaliptyczny, pogodzony z losem IDM, który zwiastuje nadciągającą katastrofę. Słońce zachodzi, kolejnego świtu już nie będzie.
Ariana Grande – ghostin
Nie spodziewałem się, że płyta “thank u, next” będzie aż tak udana, bowiem sporo wskazywało na to, że znajdą się na niej głównie odrzuty z niedawnej poprzedniczki, na szczęście jest zgoła inaczej. Mgławicowe, szkicowo shoegaze’owe “ghostin” to idealnie skrojona, wzruszająca ballada przywołująca widma dawnych kochanków. Co tu dużo pisać, ostatnio Arianie udaje się wszystko, przynajmniej na niwie artystycznej.
Rosemary Fairweather – Feel Better
Ten niezalowy bangierek zaczyna się jak jakiś utwór The Car Is on Fire, potem do gry wchodzą The Sea and Cake i Stereolab. Dawno nie słyszałem tak fajnych gitarek. Dajcie szansę Rosemary, bo dziewczyna naprawdę zna się na rzeczy
Caroline Polachek – Door
O kurczę, o kurde, ale prześliczny utwór. Nieskazitelnie wyprodukowane “Door” to wyrafinowany pop przyszłości. To wytwór sztucznej inteligencji, która połączyła dokonania Sophie i Kate Bush w fascynującą całość. Karolina to naprawdę złota dziewczyna.
Dua Lipa – Don’t Start Now
Nowa Dua wrzuca nas w sam środek disco-funkowej imprezy z wyrazistą linią basu. Taneczny bangierek sytuujący się między twórczością Kylie Minogue a Sophie Ellis-Bextor. O taki mainstreamowy pop tutaj walczę.
Ciara – Greatest Love
Ciara najwyraźniej otrząsnęła się już z toksycznego, rujnującego życie związku z Future’em (“I told God to get rid of everything toxic in my life and he did”) i może się skupić na prawdziwej miłości. Cieszę się jej szczęściem, ale najważniejszy jest tu dla mnie zmysłowy, wspierany ejtisowymi klawiszami podkład. Klasyczne Ciara’owskie r’n’b o wielkim uczuciu.
Sky Ferreira – Downhill Lullaby
Imponuję mi rozmach tej gotyckiej, trip-hopowej ballady. Sky Ferreira w końcu znalazła swoją drogę, swoje Mulholland Drive.
Tyler, The Creator – Earfquake
Tyler znowu pociąga za wszystkie sznurki, produkuje, komponuje, aranżuje, śpiewa/rapuje (choć tutaj akurat z drobną pomocą Kartezjusza) i znowu robi to świetnie. W cudownym, neo-soulowym “Earfquake” znać, że Okonma czerpie inspiracje od najlepszych (Pharrell, West, Wonder). Dziękuję pan Igor.
czytaj dalej: LTE Boys Global w świecie emo gangsterki [PLAYLISTA]
